مرا مهمان کن

میخواهم پرواز کنم

به پاکی آینه ها مرا مهمان کن

به زلالی خوبیها

به بزرگی قلبهای عاشق

مرا به عمق اندیشه هایی مهمان کن

که در رگهاشان  فریاد عشق می درخشد

فریاد زندگی

فریاد زنده بودن

مرا به سخاوت باران مهمان کن

به ترنم اشک

مرا به شفاف ترین تبسم دنیا مهمان کن

به شفاف ترین تبسم این سرزمین خاکی

مرا به صمیمیت دستانت مهمان کن

به صمیمیت دستان عاشقت

مرا به قشنگترین نگاهت

مهمان کن

به قشنگترین نگاه پر مهرت

مرا به انبوه حرفهایت مهمان کن

به انبوه حرفهای سر سبزت

مرا به بی آلایش ترین حقیقت زندگی  مهمان کن

به بی انتها ترین حقیقت محض

به پاک ترین واژه دنیا

به عشق و تنها عشق.                                                        شعراز مهناز ا             



+نوشته شده در شنبه 19 آذر 1390برچسب:,ساعت1:31توسط نادیا | |